Navy blue sand vs. yellow neon.

I wróciłam! Chwilę mnie nie było. Uwaga, jeśli nie masz ochoty czytać mojego monologu to przejdź niżej, aż do momentu z *** ;)

Wczoraj miałam operację kolana i cały wczorajszy dzień oraz dzisiejszy ranek spędziłam w szpitalu - w Sport-Klinice w Żorach. Powiem szczerze, że była niezmiernie zaskoczona znakomitymi warunkami, opieką medyczną, jedzeniem i wszystkim. A przede wszystkim zaskoczył mnie bardzo minimalny ból jaki mi towarzyszył. Ok, byłam na lekach przeciwbólowych i uspokajających, ale szczerze to spodziewałam się bólu, który nie będzie pozwalał mi spać. Było wręcz odwrotnie. Dziś już jestem w domu, we własnym łóżku i mimo, że leków ogłupiających już nie dostaję to nadal czuję się tym wszystkim otumaniona, myślenie przychodzi mi z trudem, o skleceniu tego co chce powiedzieć już nie wspomnę. Dlatego jeśli w dzisiejszej notce znajdziecie jakieś błędy, albo coś nie będzie miało dla Was sensu to wybaczcie.

Przede mną jeszcze ciężka praca jeśli chodzi o kolana. Obecnie chodzę o kulach (no prawie już biegam), w łóżku ciężko mi usiedzieć, choć zmęczenie skutecznie mnie do niego zagania. Czeka mnie dużo przeszkód, ale też ćwiczeń i poświęceń. Będzie ciężko, ale wiem, że muszę sobie poradzić. W momentach kiedy mnie coś boli powtarzam sobie, że robię to dla deski, dla swoich marzeń. Czeka mnie długa rehabilitacja, ale wiem, że jak już się to wszystko skończy to będzie lepiej. Wręcz nie mogę się doczekać tego momentu kiedy każdego dnia po przebudzeniu nie będę odczuwała bólu. Przez kilka miesięcy towarzyszył mi on codziennie i tak się do niego przyzwyczaiłam, że czekam teraz na tę zbawienną ulgę. 

Myślami nadal jestem w szpitalu. Cały czas pamiętam wszystko co się działo przez te 1,5 doby, jak wielka zmiana zaszła. Do tego podczas operacji miałam możliwość oglądania tego co się działo wewnątrz mojego kolana i zupełnie inaczej się z tym wszystkim czuję - nadal żałuję, że już nie dają płytek z nagraną operacją przy wypisie - a szkoda... W szpitalu została moja koleżanka. Zaraz po mojej operacji w pokoju zagościła nowa osóbka i była to Karina. Młodsza ode mnie dziewczyna, również z urazem kolana. Dawno tak szybko nie nawiązałam z kimś znajomości jak z Kariną. Szkoda, że rozstawałyśmy się w momencie kiedy ona już nie ogarniała co się wokół niej dzieje (ach ten stan na legalnym haju tuż przed operacją <3). Na szczęście udało się nam wymienić telefonami i kontakt na pewno zostanie :)

***

Dobra, generalnie to każdemu kto przeczytał mój monolog należą się wielkie gratulacje :D Miałam napisać dwa zdania, a wyszło... nieco więcej. 

Dzisiaj chciałam Wam pokazać zdobienie zrobione hoho, jakieś 3 tygodnie temu.

Na to połączenie wpadłam podczas malowania paznokci piaskiem Pierre Rene 10. To cudny granat ze złotym shimmerem i niebieskimi większymi drobinkami. Stwierdziłam, że ten lakier będzie genialnie wyglądał z neonowym Glowstickiem od Orly o numerze 40765. I nie pomyliłam się :)

Na paznokcie położyłam trzy cienkie warstwy lakieru Glowstick, a następnie dwie dosyć nieudolnie nałożone warstwy piasku (część piaskową malowałam odręcznie i piasek się dosyć glucił...). Niestety struktura była bardzo mało odczuwalna (myślę, że to przez dużą ilość lakieru pod spodem) i olałam naturę piasku i całość pokryłam lakierem bezbarwnym.

Zapraszam do oglądania zdjęć - ich dzisiaj też będzie wybitnie dużo...

I co na to powiecie? Zdobienie miałam na paznokciach w pracy i przyciągnęło uwagę kilku osób ^^ To bardzo cieszy :)

Ta notka chyba jest najdłuższą jaką napisałam na tym blogu - haha :)

A teraz wybaczcie. Biorę Ketonal i spadam do łóżka. Dobranoc!